Meer vis, meer wandelen en nog meer autorijden

We slapen vandaag weer eens lekker uit, althans, dat doet Maarten en ik sta natuurlijk zoals altijd om acht uur naast m'n bed. Maar met een boekje en pinterest vermaak ik mij prima tot Maarten twee uur later ook uit bed komt. We doen het lekker rustig aan, ontbijten wat en vertrekken aan het begin van de middag richting de plaatsen Kabelvåg en Svolvær.

Kabelvåg is een klein vissersdorpje. Het heeft een mooie kerk en als we die willen bezichtigen, komt er net een bruidspaar naar buiten (toevallig!). Ik schiet snel wat kiekjes en dan lopen we door. Het is vandaag de verjaardag van oma en daarom gaan we koffie/thee drinken en gebak eten op het centrale, en tevens enige, plein in Kabelvåg. We lopen daarna nog wat, maar eigenlijk is het plaatsje erg klein en saai naar onze mening.

We rijden door naar Svolvær. Dat is een wat grotere, meer toeristische plaats. Er is een leuke markt op het plein, waar we even overheen lopen. Daarna gaan we naar het oorlogsmuseum, een particulier museum dat helemaal gewijd is aan de tweede wereldoorlog op de Lofoten. Het is een indrukwekkend museum met veel uniformen, wapens, kleinere stukken, foto's en verhalen. Er is zelfs een kamer ingericht zoals een kamer van de Gestapo destijds. We staan er even en dan lopen de rillingen al over m'n rug. Snel er uit.

Na het museum drinken we wat in een klein kitscherig caféetje met theepotten als lampen en interieur in zuurstokkleuren. Maarten vindt het vreselijk, maar het is er wel gezellig. Daarna lopen we nog wat door de haven, maar er is ook hier niet heel veel te beleven. Er zijn nauwelijks winkeltjes of galerieën of iets dergelijks, vooral hotels en restaurants. Tsja, dat hebben we na een klein rondje wel gezien. We besluiten na kort overleg om terug te gaan naar Henningsvær, waar we gisteren ook waren, want dat was een leuk dorpje en daar zaten ook leuke restaurantjes. Bovendien is het op de route terug naar huis. Scheelt weer.

In Henningsvær vermaken we ons nog wel even, want hier zijn wel een aantal winkeltjes. We kopen echter niet veel, want ook hier worden vaak torenhoge prijzen gerekend. Alleen het rondkijken vinden we ook leuk. Daarna gaan we in een visrestaurantje in de haven eten. We nemen het ervan, om toch nog even onze verloving te vieren. Er komen sashimi, coquilles en kabeljauw voorbij en we smullen ervan. Alleen Maarten neemt een glas wijn, want ik moet nog rijden, maar af en toe nip ik stiekem van zijn glas. Voor de smaak.

Aangezien we natuurlijk gigantisch over ons dagbudget heen gegaan zijn, moet dat de volgende dag gecompenseerd worden. En dus kiezen we goedkoop: we gaan vandaag weer een stuk wandelen, kopen broodjes bij de supermarkt en eten vanavond een kant-en-klare maaltijd. De wandeling leidt naar een mooie baai en is erg mooi, maar pittig. Er staat ook een straf windje, waardoor ik op sommige stukken pijn in mijn oren krijg. Op het hoogste punt eten we onze broodjes op. We moeten eigenlijk aan de andere kant afdalen naar de baai, maar besluiten dat niet te doen en vinden het zo wel weer mooi geweest. We lopen dus weer terug en genieten onderweg van het prachtige uitzicht. In totaal wandelen we zo'n anderhalf uur.

Daarna besluiten we langs een biologische geitenboerderij te rijden die in het boekje staat en waar ze streekproducten verkopen. We komen er aan en het winkeltje blijkt van een Nederlander te zijn, die vijftien jaar geleden geëmigreerd is naar Noorwegen. We kopen een stukje geitenkaas en een soort bessenjam, kunnen we vanavond lekker op peuzelen met een wijntje erbij. Op de terugweg concluderen we dat wij toch niet zo snel naar de Lofoten zouden emigreren. Het is hier weliswaar prachtig, maar ook erg stil en afgelegen. Daar moet je tegen kunnen. Dat kunnen wij niet.

's Avonds genieten we dus van onze Thaise diepvriescurrry met zalm (die overigens heel goed te doen is) en een paar uur later van een wijntje en een stukje geitenkaas. Dit was alweer onze laatste dag op de Lofoten en we lichten Kenneth en Angela in dat morgen ochtend vroeg vertrekken. Wat was het hier ontzettend mooi, in alle opzichten. Een bestemming om nooit te vergeten :)

Er volgen twee lange dagen reizen. We rijden voor het grootste deel dezelfde route terug als we heen reden. 'Op de heenweg waren we nog niet verloofd!' zegt Maarten. Gek idee. Hij checkt nog even of de ring nog om mijn vinger zit en dat zit ie. Aan het eind van reisdag twee komen we aan in Sandefjord. Het is dan redelijk weer, maar de voorspellingen voor de komende dagen zijn niet al te best, helaas. We eten van het avondbuffet in het hotel, dat bij de prijs is inbegrepen en best goed smaakt. Daarna trekken we ons met een boekje en theetje terug op de kamer om plannen te maken voor onze laatste paar vakantiedagen.